- گیتی گردی(گَ)
عمل گیتی گرد. گردش کردن در گیتی. گشتن در جهان. جهانگردی
معنی گیتی گردی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(نَ وَ)
لغت نامه دهخدا
عمل گیتی نورد. جهان نوردی و رجوع به گیتی نورد شود:
جهان پیمایش از گیتی نوردی
گرو برده ز چرخ لاجوردی.
نظامی
جهان پیمایش از گیتی نوردی
گرو برده ز چرخ لاجوردی.
نظامی
(حَ)
لغت نامه دهخدا
به معنی گیتی گشا. فاتح عالم. (از ناظم الاطباء) :
جهاندار محمود گیتی گشای
خداوند شمشیر و فرهنگ و رای.
فردوسی.
آفتاب رای گیتی گشایش از تتق حشمت نورافشان شد. (حبیب السیر ص 124)
جهاندار محمود گیتی گشای
خداوند شمشیر و فرهنگ و رای.
فردوسی.
آفتاب رای گیتی گشایش از تتق حشمت نورافشان شد. (حبیب السیر ص 124)
(گُ)
لغت نامه دهخدا
گروه و جمعیت که در گیتی بود، کنایه از آدمیان باشد. (از مؤید الفضلا) (بهار عجم) (آنندراج)
(خَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
کرده شده از گیتی. به وجودآمده از گیتی، کنایه از بشر و اولاد آدم باشد. (از ناظم الاطباء)
آرایش دهنده گیتی، عالم آرای، (ناظم الاطباء) :
سپهری برین گونه برپای کرد
شب و روز را گیتی آرای کرد،
فردوسی،
ای بار خدای گیتی آرای
بربندۀ پیر خود ببخشای،
سعدی،
، خداوند و خالق گیتی، (آنندراج) (بهارعجم)، از اوصاف پادشاه باشد، (از آنندراج) (از بهار عجم) (فرهنگ شعوری ج 2 ص 314) :
شه گیتی آرای خورشیدبخت
که بر تارک چرخ بنهاد تخت،
فردوسی،
،
نوعی از گل سرخ نیک منظر و رعنا که از بصره آورند و پرهای آن را مدتی میتوان نگاه داشت و چون آن را در لای لباسها نهند بوی خوش به آنهامیدهد شبیه به بویی که مرکب از بوی مشک و عنبر باشد، (از فرهنگ شعوری ج 2 ص 314) (ناظم الاطباء)، رجوع به گل گیتی شود
سپهری برین گونه برپای کرد
شب و روز را گیتی آرای کرد،
فردوسی،
ای بار خدای گیتی آرای
بربندۀ پیر خود ببخشای،
سعدی،
، خداوند و خالق گیتی، (آنندراج) (بهارعجم)، از اوصاف پادشاه باشد، (از آنندراج) (از بهار عجم) (فرهنگ شعوری ج 2 ص 314) :
شه گیتی آرای خورشیدبخت
که بر تارک چرخ بنهاد تخت،
فردوسی،
،
نوعی از گل سرخ نیک منظر و رعنا که از بصره آورند و پرهای آن را مدتی میتوان نگاه داشت و چون آن را در لای لباسها نهند بوی خوش به آنهامیدهد شبیه به بویی که مرکب از بوی مشک و عنبر باشد، (از فرهنگ شعوری ج 2 ص 314) (ناظم الاطباء)، رجوع به گل گیتی شود
